Брестское областное отделение Союза писателей совместно с управлением образования Брестского облисполкома проводило конкурс для детей и юношества на белорусском языке «Мне засталася спадчына», посвященный 135-летию со дня рождения Янки Купалы и Якуба Коласа.

Ученик 8 «А» класса нашей гимназии Матач Дмитрий за стихотворение «Шыпшына» получил III место на областном конкурсе. По словам учительницы белорусского языка и литературы Борздой Лилии Ивановны, конкурс «Мне засталася спадчына» — это возможность выразить уважение родному слову, раскрыть свой талант, получить оценку творчества от компетентного жюри. Лилия Ивановна уверена, что написать достойное стихотворение очень сложно и, чтобы сделать рифмованное посвящение белорусским песнярам, нашему юному конкурсанту пришлось много поработать.

Награды победителям вручал Георгий Степанович Томашевич, член Союза писателей, обладатель «Золотого пера» за особые достижения в журналистике (см. фото). Работы победителей будут опубликованы в областной газете «Заря» в рубрике «Зараніца». По итогам конкурса также будет издан сборник «Адкрыццё-2017» .

ШЫПШЫНА

На сівым кургане
Красуе шыпшына.
Квітнеў Бурачок тут,
Буяў тут Скарына.
Нятлустая глеба
І вецер, бы ў полі,
Ды родзіцца кветак
Усё болей і болей.
І вось напярэдадні
Дзён пераломных
З’явілісь раптоўна
Прарокі-бутоны.
Раслі непрыкметна
Ды ўраз наліліся,
Раскрылі пялёсткаў
Духмянае лісце.
Іх водар – Надзея,
Свабода і Радасць!
Адным з іх быў Колас,
Другім жа Купала.
Усё наваколле
Наведваць іх стала,
І людзі рупліва
Той куст даглядалі.
Узбуяла шыпшына,
Узбуяла, як ружа,
Усыпана кветкамі
Перад замужжам.
А потым, аддаўшы
Свой водар да кроплі,
Завялі дзве кветкі,
Счарнелі ды ссохлі.
Пайшлі назаўсёды…
Але не дарма
Душу адчарпалі
Да самага дна!
На месцы тых кветак
(Не цяжка праверыць)
Вялікія ягады
Дзве чырванеюць…

***

Прайшло паўстагоддзя…
Я з болем убачыў,
Што знікла шыпшына,
Усё зараз іначай.
Дзе кветкі буялі,
Дзе пчолкі гудзелі,
Калючаю шчэццю
Стаіць пустазелле.
Засохлае голле
Здаецца шкілетам,
Там-сям толькі лісцік,
А кветкі… Ды дзе там!..
Зноў спяць беларусы,
Забылі шыпшыну.
Дзе кветка – Купала?
Дзе кветка – Скарына?
Жыве шчэ надзея:
Наступнай вясною
Народзіць шыпшына
Хоць колькі бутонаў.
І будзе з іх нейкі
Вялікі, духмяны,
Што водар падорыць
Мацнейшы і слаўны!
Народ узгадае
Пра дзіўную кветку,
Пачне даглядаць,
Паліваць хоць бы рэдка.
І зноў закрасуе
На ўзвышшы прыўдала
І кветачка Колас,
І кветка Купала…
Ці здолеем толькі?..
Залежыць ад нас.
Прачніцеся, людзі!
Рашаючы час!!!

Поздравляем с победой Матача Дмитрия!

Малашевич Анастасия, гимназия № 1.